۱۳۸۹ آبان ۶, پنجشنبه

گرگ - فریدون مشیری

گفت دانـایی که گــرگی خیـــره ســر
هست پنهــان در نهـــاد هـر بشــــر!
لاجرم جـاری است پیکاری ستــرگ
روز و شب مابین این انسان و گرگ
زور بـازو چـاره ایـن گـــرگ نیست
صـاحـب اندیشـه دانـد چــاره چیست
ای بســا انســــان رنـجـــور پـریـش
سخت پیـچیـده گلوی گـرگِ خـــویش
وی بســـا زورآفـــرین مـــرد دلیـــر
هست در چنگال گــرگ خـود اسـیـر
هرکه گرگش را درانـدازد به خــاک
رفتــه رفتــه می شـود انســان پـاک
وان که با گرگـش مــدارا می کـنـــد
خلــق و خـوی گــرگ پیدا می کنــد
در جوانی جـان گــرگت را بگـیـــر
وای اگر این گرگ گـردد با تو پیـــر
روز پیری گر که باشی همچـو شیـر
ناتــوانی در مصــاف گـــرگِ پیــــر
مردمان گــر یکــدگــر را می درنـد
گــرگ هاشـان رهنمـــا و رهبـــرند
اینکه انسان هست این سان دردمنــد
گــرگ هـا فـرمـانـروایی می کنـنــد
وان ستمکــاران که با هم محــرمنـد
گــرگ هاشــان آشنــــایـان هـم انــد
گرگ ها هـمـراه و انسان ها غریب
با کـه بایــد گفت ایـن حــال عجیب؟